به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از پارسینه ، صدام در روستای العوجه دفن است. این تنها محلی است که همچنان ساکنان آن از صدام تمجید و از وی به نیکی یاد می کنند. نظامیان آمریکایی پس از اشغال عراق در سال 2003 در حکمی برپایی هرگونه راهپیمایی یا برافراشتن تصاویر وی را ممنوع اعلام کردند.
روز گذشته صدها تن از مردم عراق که در میان آن ها زنان و کودکان هم هستند به مناسبت همزمانی سالگرد اعدام صدام با حلول عید قربان به زیارت قبر وی به زادگاه وی، روسنای عوجه در نزدیکی تکریت رفتند. همچنین تعدادی از رهبران قبائل و بزرگان و روحانوین دینی نیز برای دیدار از آرامگاه صدام که در اولین روز از اعیاد قربان در دسامبر سال 2006 اعدام شد نیز عازم شده اند.

ابوعباس 49 ساله که از شهر العماره که در جنوب عراق است عازم قبر صدام شده است می گوید: قبر صدام را هر ساله برای این زیارت می کنم که او پدر و برادرم را برای ما نگاه داشت و از نگاه من او زنده است و تاریخ کسانی را که او را کشتند مشخص می سازد . ابوعباس همراه با خانواده و دو فرزند و همسرش به عوجه رسیده است .
از سوی دیگر ابوجمال 51 ساله در حالی که در مقابل قبر صدام ایستاده است می گوید صدام مانند پدر برای من بود و هنگامی که قبر او را زیارت می کنم احساس سعادت و خوشبختی می کنم و این طور احساس می کنم که گویا خود صدام را ملاقات می کنم!
ام بارق 23 که خود ساکن عوجه است می گوید من هر روز ثبر صدام را زیارت می کم و برای او فاتحه می خواتم و حتی گاهی برایش گریه می کنم. صدام از نظر ما نمرده است و تاریخ آتچه را ستمگران در حق وی کردند ثبت خواهد کرد.

سرقبر صدام گل و پرچم های قدیم عراق گذاشته شده است هماهنطور که قرآن بالای ضریح او گذاشته اند. همچنین فیلم و صحنه هایی از محاکمه صدام و لحظه اعدامش دراین مکان پخش می شود.این در حالی است که اصولا سنت "زیارت قبور مردگان" در میان اهل سنت، مرسوم نبوده است.
در این مکان به وسیله بلندگوی کوچکی که داخل زیارتگاه صدام قرار دارد قرآن همیشه پخش می شود و تعدادی از نگهبانان و حدود 20 نفر از اهالی روستای عوجه به زوار خدمات می دهند. همچنین زوار قبر صدام قبرهای طه یاسین رمضان معاون صدام و پسران صدام عدی و قصی و برادر ناتنی صدام او برزان تکریتی که در حیاط متصل به سالن زیارتگاه صدام هستند را نیز زیارت می کنند
همچنین چند سال پیش روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی به توصیف روستای زادگاه صدام و سالن مسجد محل دفن وی پرداخت. در این گزارش درباره سالن مسجد روستای زادگاه صدام، رئیس جمهوری پیشین عراق که وی در آن جا دفن شده آمده است: در این مکان صدام با عباراتی همچون "قهرمان عرب" و " شهید" توصیف شده است. همچنین بعضی از وسایل شخصی صدام مانند تسبیح وی در این مکان قرار داده شده است.
از سوی دیگر تصاویر بسیاری از صدام در حالت های مختلف نصب شده اند که وی در یکی از این تصاویر سیگار برگ بزرگی بر لب دارد. "خبرنگار نیویورک تایمز همچنین درباره محل دفن صدام می نویسد:" پارچه نوشته ای به رنگ سیاه که با رنگ طلایی بر روی آن نوشته شده:"هدیه ای از طرف مجاهدین الاعظمیه"، نیز در این مکان به چشم می خورد. الاعظمیه نام یکی از مناطق سنی نشین بغداد است که شاهد حملات زیادی به نظامیان آمریکایی بود.
در ادامه این گزارش می خوانیم:" صدام در روستای العوجه دفن است. این تنها محلی است که همچنان ساکنان آن از صدام تمجید و از وی به نیکی یاد می کنند. نظامیان آمریکایی پس از اشغال عراق در سال 2003 در حکمی برپایی هرگونه راه پیمایی یا برافراشتن تصاویر وی را ممنوع اعلام کردند و این حکم همچنان در دولت فعلی عراق پابرجاست."

سالن اجتماعات قدیمی این شهر که صدام در آن دفن است هیچ شباهتی به قصرهایی که صدام در طول 24 سال حکمرانی برعراق بنیان نهاد، ندارد.
صدام صبح گاه روز 20 دسامبر در بغداد به حکم دادگاه جنائی عراق و به جرم دخالت در کشتار های واقعه انفال به وسیله طناب دار، اعدام شد.سپس جنازه وی به وسیله بالگرد به شهر تکریت و روستای العوجه انتقال و تحویل رئیس قبیله آل بوناصر شد.از زمان دفن صدام در این مکان تاکنون شمار افراد بازدید کننده بسیار کم شده است. هم اکنون روزانه دو تا سه نفر از این مکان بازدید می کنند و به ندرت تعداد حاضران در این محل به چهار یا شش نفر برسند.
افرادی که می خواهند به این منطقه بیایند با خطر مرگ روبه رو هستند. از زمانی که صدام در این محل دفن شد تاکنون هیچ خبرنگار غربی نتوانست به این روستا دسترسی داشته باشد و این در حالی است که روستای العوجه تنها سه مایل با شهر تکریت فاصله دارد; شهری استراتژیک که هم اکنون توسط ارتش و پلیس عراق اداره می شود.
رسیدن به این مکان به ضمانت شیخ عشیره آلبوناصر یعنی عشیره صدام و همچنین اشخاص دیگری که به آنها مقاومت ملی گفته می شود، نیاز دارد. "مقاومت ملی" شامل افراد مسلح عرب و سنی مذهبی است که بر تعدادی از روستاها و شهرهای نزدیک به شهر تکریت سیطره دارند.محل دفن صدام جای بسیار عجیبی است.
در منطقه ای مخروبه خارج از سالن محل دفن صدام، شش نفر از خانواده وی از جمله دو پسر وی - عدی و قصی - نیز دفن شده اند. همچنین محل دفن سه نفر از دستیاران نزدیک به صدام که به همراه وی محاکمه و سپس اعدام شدند نیز در اینجا واقع شده است.این روستا همچنین در نزدیکی راهی است که شمال وجنوب عراق را به یکدیگر متصل می کند.این مسیرشاهد بمب
گذاری های روزانه در مسیر عبور نظامیان است.

البته بسیاری از اهالی این شهر و استان از دوران حکمرانی صدام به خوبی یاد نمی کنند. آنها می گویند که در این دوره کشتارهای بسیاری اتفاق افتاد آنها به قصر صدام در ساحل رودخانه دجله در شهر تکریت اشاره می کنند. قصری متشکل از 128 ساختمان که پس از اشغال عراق، توسط نظامیان آمریکایی مورد استفاده قرار گرفت و به مدت سه سال به عنوان مرکز فرماندهی نظامیان آمریکایی در منطقه شمال بغداد به کار گرفته شد.

اما هم اکنون نظامیان آمریکایی آن را ترک کرده اند.برخی از ساکنان شهر تکریت با اشاره به این قصر می گویند که صدام چگونه از ثروت های نفتی عراق به سود، خانواده و مجموعه وفاداران به وی سو» استفاده کردو از ثروت ها نصیبی به شهروندان عادی روستای العوجه یا شهر تکریت نرسید.درمحل دفن صدام دفتری نیز برای یادداشت های افرادی که برای بازدید این مکان آمده اند نیز قرار داده شده است.
بسیاری از صاحبنظران، اعدام صدام در روز عید قربان را یکی از بزرگترین اشتباهات سیاسی دولت عراق می دانند که بهانه
بزرگی به دست هواداران افراطی او می دهد تا از دیکتاتور سابق، یک شهید بسازند.

وبلاگ اندیشناک نوشته است:

فرض کنید من و شما دو دوست قدیمی هستیم.
نام من حسین و نام شما مهدی !
من و شما 10 سال است همدیگر را میشناسیم!
اگر امروز صبح همدیگر را ببینیم اولین جمله ای که حتما به کار نمی بریم کدام گزینه است؟
1- سلام. چطوری؟
2- به به به ...! سلام! دوست عزیز و گرامی!
3- سلام علیکم آقا حسین (مهدی) عزیز!
4- سلام. اسم من حسین (مهدی) است!!!
قطعا گزینه چهارم را به کار نمیبریم.
برای اینکه این گزینه اظهر من الشمس است و بکار بردن آن بیهوده و مضحک!

یا اینکه ساعت 12 ظهر یک روز آفتابی باشه!
کدام یک از جملات زیر در یک گفتگو ، مضحک به نظر میرسد؟
1-  به به چه روز خوبیه؟
2- چقدر گرمه؟
3- جون میده الان بری استخر!
4- سلام. الان روز است!!!
مسلما جمله آخری مضحک است زیرا یک مسئله کاملا واضح است!

حال فرض کنید در یک کشور حداکثر مردم طرفدار یک عقیده خاص هستند! طرفدار یک شخص خاص! طرفدار یک رنگ خاص! مثلا رنگ سبز! ( خیلی اتفاقی به ذهنم رسیدا!)
و آنقدر این افراد در سطح کشور زیاد هستند که بر همگان واضح است که اکثریت مردم این کشور طرفدار طیف سبز هستند! یعنی یک واقعیتی است که قابل انکار نیست و همگان بر این نکته اذعان دارند که طرفداران آن طیف خاص در کشور بیشمار هستند!

فرض کنید طرفداران موج سبز میخواهند یک شعار برای خود بسازند!
کدام شعار مضحک ترین شعاریست که میتوان بیان کرد؟
-  ما هیچ جا نمیریم همین جا هستیم!................... ( در خدمت هستیم!)
- سبز سبزم ریشه دارد........................................ ( جلبک ریشه نداره!)
- توپ تانک ترقه دیگر اثر ندارد!.................................( برای شما همون ترقه کافیه!)
- ما بیشماریم!!!!!!!!!!!!!!!!.....................................( ...!)
واقعا آنچه عیان است چه حاجت به بیان است!
اگر بیشماری شما صحت دارد ، خب این در میان همه ی مردم احساس میشود. چون به هر حال شما در میان همین مردم هستید! دیگر چرا باید آن را مصرانه تکرار کنید؟

چیزی که اظهر من الشمس است را چرا باید اثبات کرد؟
آیا واقعا بیشمارید؟

حال فکر کنید درکشوری نسبت مخالفان طیف به ظاهر سبز به سبزها مثل نسبت فیل باشد به فنجان!

سردمداران آن جنبش کذایی برای بقای خود در کشور چه راه حلی به ذهنشان میرسد؟
مایه گذاشتن از جان مردم ، از مال مردم ، از احساسات مردم، از آبرو و عزت مردم و... برای حفظ بقای خود!
خب!
حال برای آنکه از بیدار شدن آن دسته ی خاص از مردم که با لالایی های سردمدارانشان هنوز در خواب تقلب سبز هستند ، جلوگیری شود آن افراد از جان و مال و شرف خودشان برای بزرگان قبیله مایه گذارند چه باید کرد؟
آیا نباید با شعارها و دیگر ابزار تبلیغاتی احساسات آنها را برانگیخته نگاه داشت؟
و با همان شعار ها اینطور به آنان تلقین کرد که
نگران نباشید!
شما حداکثر هستید!
نگران نباشید!
شما بیشمارید!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
هم وطن!
بیدار شو!
دشمن در کمین است!

یاعلی